Wypominki to tradycyjna modlitwa Kościoła za tych, którzy zmarli pojednani z Bogiem, ale muszą jeszcze odpokutować za swoje grzechy w czyśćcu. Kościół wierzy, że nasza pamięć o nich – dzięki wypominkom – może skrócić im cierpienia i przyspieszyć spotkanie z Bogiem w niebie. Modlitwa wypominkowa to wyraz naszej miłości i odpowiedzialności za zmarłych.
Modlitwa ta jest praktykowana w Kościele od II wieku, a od III wieku Kościół modli się za zmarłych w czasie Eucharystii. Stopniowo przyjęła się też znana do dzisiaj praktyka odprawiania Mszy Świętych za zmarłych pokutujących w czyśćcu.
Dogmat o istnieniu czyśćca Kościół ogłosił na Soborze w Lyonie w 1274 r. a potwierdził i wyjaśnił na Soborze Trydenckim (1545-1563) w osobnym dekrecie. Dogmat ten opiera się na przesłankach Pisma Św. oraz na sięgającej II w. tradycji kościelnej. Podkreśla on dwie prawdy: istnienie czyśćca jako pośmiertnej kary oraz to, że wierni żyjący na ziemi mogą dopomóc duszom czyśćcowym przez modlitwę i ofiarę, szczególnie przez Eucharystię.
Istotną sprawą w modlitwie za zmarłych jest przede wszystkim nasze zaangażowanie, ofiara i nasz wysiłek by w tej modlitwie uczestniczyć całym swoim sercem. Pan Bóg zna imiona wszystkich zmarłych. Są wyczytywane w naszym kościele bardziej jako pomoc dla nas, modlących się tu, na ziemi. Praktyka wypominek pozwala nam utrwalić pamięć o bliskich zmarłych i zachęcić – co ważne – nie tylko nas, ale wszystkich wiernych uczestniczących w niedzielnej Mszy św. do modlitwy w ich intencji. Związane z Eucharystią wypominki są wyrazem miłości i jedności całego Kościoła: pielgrzymującego na ziemi i tego, który przekroczył już granicę śmierci.
W dniach 8-9 września br. odbyły się obchody upamiętniające 85. rocznicę bitwy pod Barakiem, stoczonej w ramach wojny obronnej Polski 1939 roku.
Nadszedł czas upragnionego, wakacyjnego odpoczynku dla dzieci i młodzieży, a także dla dorosłych. Pamiętajmy jednak, że Pan Bóg pojedzie z nami na wakacje, ale tylko pod warunkiem, że zabierzemy Go ze sobą, a nie pozostawimy w domu. Wśród aktywnego wypoczynku, podróży, wakacyjnej pracy, czy też błogiego "nic nie robienia", w każdym dniu wakacji, starajmy się dostrzegać skarb, jaki Pan Bóg nam ofiaruje. Panie Boże, prosimy Cię błogosław, wysłuchaj i prowadź nas w każdym dniu wakacji.
Modlitwa wakacyjna
Boże - Stwórco, który kazałeś nam być na ziemi wędrowcami i pielgrzymami w drodze do Twojego domu
spraw, abyśmy w tej nasze wędrówce kierowali się Twoimi przykazaniami, posilali się Twoim chlebem
i cieszyli się pięknem otaczającego świata.
A to nasze wakacyjne wypoczywanie i wędrowanie niech będzie przedsmakiem wiecznego odpoczynku w Tobie. Amen.
Panie Jezu, bądź także z tymi, którzy nie mają wakacji, którzy nigdy nie widzieli morza i nie bawili się na plaży,
którzy nigdy nie byli na wycieczce w górach czy nad jeziorami.
Co możemy dla nich uczynić? Prosimy, Panie Jezu, podsuń nam pomysły.
Może się z nimi czymś podzielimy? Pomóż nam uczynić to z radością, dla Ciebie, Panie. Amen.
Ks.kan. Marek Kucharski święcenia kapłańskie przyjął 27 maja 1995 r. Pochodził z Kadzi parafia św. Macieja Apostoła w Klwowie. Był proboszczem w parafii Chrystusa Kapłana w Radomiu, równocześnie pełnił urząd dyrektora ekonomicznego Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu. Od 2012 roku był proboszczem parafii pw. św. Wojciecha w Górze Puławskiej, w dekanacie zwoleńskim. Od 2019 roku był proboszczem parafii św. Zygmunta Króla w Szydłowcu i dziekanem dekanatu szydłowieckiego. Był również kanonikiem Kapituły Ostrobramskiej.
W parafii ksiądz proboszcz opiekował się Kołami Żywego Różańca, grupą modlitewną św. Michała Archanioła, grupą modlitewną "Wieczernik" i parafialnym zespołem Caritas. W ostatnim czasie prowadził prace renowacyjne w kościele. W ubiegłym roku otrzymał tytuł „Zasłużony dla Miasta i Gminy Szydłowiec”.