Jesień to pora roku, kiedy więcej niż zwykle myślimy o przemijaniu. Przypomina o nim przyroda, ale także zbliżająca się uroczystość Wszystkich Świętych oraz Dzień Zaduszny, obchodzony 2 listopada jako dzień modlitw za ludzi zmarłych, których dusze oczekują w czyśćcu na ostateczne spotkanie z Panem Bogiem. To właśnie o nich przypomina także Kościół zapraszając do modlitwy wypominkowej za tych, którzy odeszli już spośród nas. Jan Paweł II w rozważaniach na Anioł Pański, w listopadzie 2003 r. mówił, iż: Modlitwa za zmarłych jest ważną powinnością, bowiem nawet jeśli odeszli w łasce i w przyjaźni z Bogiem, być może potrzebują jeszcze ostatniego oczyszczenia, by dostąpić radości nieba.

Ktoś inny zauważył: Uczmy dzieci modlić się za zmarłych dziadków i znajomych, aby i one kiedyś potrafiły modlić się za nas, już po naszym odejściu do domu Ojca. Postarajmy się w gronie rodzinnym wspólnie wypełniać kartki wypominkowe, tłumacząc przy tym więzi rodzinne, a później w wyznaczonym terminie, choćby raz w listopadzie, przyjdźmy gromadnie na modlitwę wypominkową. Modlitwa ta ma znaczenie również dla nas. Wymieniając zmarłych pokazujemy i umacniamy naszą łączność między tymi z nas, którzy są już w niebie, przebywającymi w czyśćcu i żyjącymi na ziemi.

Czym są wypominki? Po co je mamy zamawiać? Jaki jest cel ich wygłaszania?

Otóż, wypominki są modlitwą za zmarłych z naszych rodzin: rodziców, krewnych, przyjaciół współmałżonków, dzieci. Modlitwa ta odmawiana jest codziennie przez oktawę uroczystości Wszystkich Świętych w wypominkach jednorazowych  lub też raz w tygodniu przez okres całego roku w wypominkach rocznych. Wypominki to wymienianie imion i nazwisk zmarłych połączone z modlitwą. Modlitwa ta jest praktykowana w Kościele od II wieku, a od III wieku Kościół modli się za zmarłych w czasie Eucharystii. Dzisiejsze wypominki, tak jak wiele zwyczajów kościelnych, mają początek w starożytnej liturgii. Odczytywano podczas niej tzw. dyptyki, na których zapisywano zarówno składających ofiarę, jak i tych, za których ona była składana. Ich odczytywanie trwało niekiedy bardzo długo. Z czasem zastąpiły je krótsze memento (czyli wspomnienia). Dziś pisząc imiona zmarłych na kartkach wypominkowych, a następnie odczytując je, wyrażamy wiarę, że ich imiona są zapisane w Bożej Księdze Życia. Stopniowo przyjęła się też znana do dzisiaj praktyka odprawiania Mszy Świętych za zmarłych pokutujących w czyśćcu. Podczas każdej Eucharystii Kościół modli się za wszystkich, którzy odeszli z tego świata: Pamiętaj także o naszych zmarłych braciach i siostrach i o wszystkich, którzy odeszli już z tego świata. Dopuść ich do oglądania Twojej światłości (II Modlitwa Eucharystyczna). Błędne jest zatem i zupełnie niepoprawne potoczne określenie dusze, o których nikt nie pamięta, za które się nikt nie modli, które znikąd nie mają ratunku – takich dusz nie ma. Kościół nieustannie więc powierza w modlitwie zmarłych, którzy należeli za życia do danej wspólnoty, a także tych, których wiarę znał jedynie sam Bóg: Pamiętaj o tych, którzy odeszli z tego świata (…) oraz o wszystkich, których wiarę jedynie Ty znałeś (I Modlitwa Eucharystyczna). I to tutaj właśnie, po raz kolejny, objawia się to heroiczne wyznanie wiary w miłosierdzie Boże względem zmarłych. To ono jest w stanie uratować także takiego człowieka, który, choć według naszego rozeznania jest daleki od miłości Bożej, nie ma zamkniętej drogi do życia wiekuistego w ojczyźnie niebieskiej.

Skąd wzięła się taka forma modlitewna?

Sięgnijmy do Starego Testamentu, gdzie w Drugiej Księdze Machabejskiej przeczytamy, iż książę izraelski Juda za poległych swoich żołnierzy złożył ofiarę przebłagalną w świątyni, aby zostali uwolnieni od grzechu. Jak powie dalej Słowo Boże: bardzo pięknie i szlachetnie uczynił, myślał bowiem o zmartwychwstaniu (2 Mch 12, 43-46). Tyle Biblia. W tradycji Kościoła, tj. w katechizmie ostatnim uczynkiem miłosierdzia co do duszy jest modlitwa za żywych i umarłych. Dogmat o istnieniu czyśćca Kościół ogłosił na Soborze w Lyonie w 1274 r. a potwierdził i wyjaśnił na Soborze Trydenckim (1545-1563) w osobnym dekrecie. Dogmat ten opiera się na przesłankach Pisma Św. oraz na sięgającej II w. tradycji kościelnej. Podkreśla on dwie prawdy: istnienie czyśćca jako pośmiertnej kary oraz to, że wierni żyjący na ziemi mogą dopomóc duszom czyśćcowym przez modlitwę i ofiarę, szczególnie przez Eucharystię.

Skąd wzięła się ta modlitwa?

Odpowiedź oparta jest na Piśmie Świętym i na czcigodnej Tradycji Kościoła, który modli się za tych, którzy zakończyli już doczesne pielgrzymowanie. Ich dusze, które są w ręku Boga, mogą potrzebować naszego wsparcia modlitewnego, by pomóc im w ich zbawieniu. Wypominki to tradycyjna modlitwa Kościoła za tych, którzy zmarli pojednani z Bogiem, ale muszą jeszcze odpokutować za swoje grzechy w czyśćcu. Kościół wierzy, że nasza pamięć o nich – dzięki wypominkom – może skrócić im cierpienia i przyspieszyć spotkanie z Bogiem w niebie. Modlitwa wypominkowa to wyraz naszej miłości i odpowiedzialności za zmarłych.

To jest także swoista współpraca dwu Kościołów – Kościoła pielgrzymującego – nas, którzy idziemy przez ziemię – z Kościołem triumfującym – tymi, którzy przeszli już do wieczności.

Po co zamawiać wypominki?

W naszej ojczyźnie otaczamy zmarłych wielkim szacunkiem. Troszczymy się o ich groby: wystawiamy piękne, monumentalne pomniki z kamienia, który jest trwały i mocny jak nasza miłość i pamięć o zmarłych. Stawiamy kwiaty jako wyraz naszej miłości, zapalamy znicze jako symbol naszej pamięci. I to jest to wszystko, co czynimy dla uczczenia naszych zmarłych w sposób materialny.

Ale… obok tego jest także to, co jest wyrazem naszej miłości dla tego, co duchowe! Tym jest Msza Święta – Ofiara Pana Jezusa składana na ołtarzu za zmarłych w dzień ich urodzin, imienin, rocznicę śmierci, modlitwa wypominkowa zanoszona za zmarłych oraz codzienna nasza modlitwa za zmarłych. Po co wypominki? Bo to nasz duchowy obowiązek, to wyraz naszej miłości do tych, których kochamy. To także swoista spłata długu wobec tych, którzy uczyli nas modlitwy oraz miłości do Pana Boga, Kościoła Świętego.

Módlmy się za naszych zmarłych, niech obok zewnętrznych wyrazów naszej miłości i pamięci obecny będzie także aspekt duchowy – modlitwa, która nie jest widoczna dla oczu ciała, ale pomocna potrzebującej duszy.

2 października 2022r. na każdej Mszy Świętej zaproszony  Franciszkanin ojciec Ignacy Kosmana wygłosi do rodzin naszej parafii Słowo Boże, a w czasie Eucharystii o godz. 12.00 zostaną uroczyście wprowadzone do naszego Kościoła relikwie św. Maksymiliana Marii Kolbe. Ponadto wieczorem  ok godz. 18.00 odbędzie się adoracja Najświętszego Sakramentu z modlitwą małżeńską oraz odnowieniem przyrzeczeń małżeńskich. Będzie to bardzo ważny dzień w naszej parafii poświęcony wzmacnianiu więzi rodzinnych i małżeńskich, aby rodziny były Bogiem silne.

Dlatego potrzebny jest nam św. Maksymilian.

Człowiek święty to piękny umysł i piękne serce. Świętość to doskonała miara człowieka i jego człowieczeństwa. Niestety, obecne czasy charakteryzuje dość swobodny stosunek do tej najwspanialszej perspektywy, którą Bóg oferuje człowiekowi.

Słowo "święty" dziś prawie zniknęło z codziennego użycia. O świętości i o świętych można usłyszeć jedynie w kościele. Współczesny człowiek hołduje zewnętrznej stronie życia. Wnętrze wydaje się mu puste i niegodne zainteresowania. Tak myśli wielu ludzi. Bo kto widział dbać o jakąś duszę, której nikt nie oglądał? Co może wnieść pustelnik w dzieje ludzkości? Czy świętość to nie strata czasu?

Świat nie kocha świętych. Po co zatem św. Maksymilian?

Patron rodzin

Oddał życie dla ocalenia jednego człowieka, ojca rodziny. Dobrowolnie wyszedł naprzeciw niebezpieczeństwu, by dostąpić dobra, którego się spodziewał. Pewności dodawała mu wiara. Ona była mu poręką. Do bunkra śmierci pozwolił się wrzucić nagi, całkowicie ogołocony. Można powiedzieć: nic nie krępowało jego kroków do nieba. Mógł więc swobodnie nieść zapaloną pochodnię. Nawet gdy zmarł, po dwóch tygodniach męki głodu, dobity zastrzykiem fenolu, jego pochodnia nadal jaśniała. Także jego ciało i dusza, jego wiara. I nie jest to bynajmniej jakaś alegoria. To opis faktu, potwierdzony stosownymi procedurami.

A jednak pytamy: Po co nam św. Maksymilian dzisiaj?

Kościół ustanowił go patronem rodzin. Mogłoby się wydawać, że to jakieś nieporozumienie, wszak zakonnik to "zaprzeczenie życia rodzinnego". A jednak skarga skazańca: "Ach, jak mi żal żony i dzieci…" - sprawiła, że więzień o numerze 16670 wystąpił z szeregu. Uratował nie tylko znanego mu z numeru 5659 człowieka. W istocie stał się opiekunem ognisk domowych, które w obecnych czasach stają w obliczu nie mniejszych zagrożeń i niebezpieczeństw. Głównym zagrożeniem nie są - jak mogłoby się wydawać - rozwody, aborcja, in vitro, eutanazja czy związki jedno-płciowe. To tylko konsekwencje pogaszonych ognisk rodzinnych. Głównym zagrożeniem jest brak wiary, brak nadziei na dobra nieprzemijające, brak zapalonej pochodni miłości.

Nie wierzymy. Mówimy tylko, że wierzymy. Ale i to wyznanie coraz rzadziej można usłyszeć. Nie mamy nadziei. Nasza nadzieja kończy się na cmentarzu. Tam żegnamy się z życiem. Nie kochamy. Czerpiemy tylko przyjemności z życia. Zapominamy, że miłość to ofiara składana w ukryciu i życie zgodnie z Boskim prawem.

Ratuje człowieka i cywilizację

Dlatego potrzebny jest nam św. Maksymilian. Potrzebny jest ojcom i matkom, dzieciom. Na placu apelowym świata trwa wybiórka, w której bierze udział coraz więcej chrześcijan. Świeckie prawo wszak niczego nie nakazuje, jedynie zezwala - na in vitro, na aborcję, na eutanazję, na związki homoseksualne. Wybieramy w majestacie prawa. Jakiego prawa? Prawa tworzonego od tysięcy lat poza bramami raju i na własny rachunek. Nieszczęsne ofiary tej wybiórki nawet nie wołają o pomoc. Są zbyt słabe. Po placu apelowym niesie się niema skarga: "Ach, jak mi żal…". A my stoimy obok. Ramię w ramię ze skazańcem. I wtedy nieoczekiwanie wysuwa się z szeregu on - św. Maksymilian, mówiąc wobec zdumionego tłumu: "Chcę uratować człowieka. Chcę uratować jego rodzinę". Jesteśmy zdumieni, bo już przywykliśmy do naszej cywilizacji, w której ludzkie wysiłki i determinacja ustawodawców, na przekór deklaracjom, nastawione są na uczynienie z planety ziemian planety małp porośniętej dżunglą, z jej prawami i obyczajami.

Po co święci? Po co św. Maksymilian?

Żeby człowiek był człowiekiem, istotą na miarę i podobieństwo Boga. Święci przypominają nam, że jesteśmy ikonami Boga na ziemi. Pozbawienie człowieka wiecznych aspiracji prowadzi w konsekwencji do cofnięcia do stadium hominidów, istot człekokształtnych. Czy człowiek odarty z najistotniejszego elementu swojej osobowości - świętości - jest w stanie mieć nadzieję na lepsze jutro? Czy będzie oczekiwać na przyjście Syna Człowieczego? Taki człowiek na nic i na nikogo nie czeka.

Św. Maksymilian, występując z szeregu, ratuje w człowieku wartości Boskie, broni rodzinę ludzką przed degradacją. Jak każdy święty, tak i on szedł trudną ścieżką poszukiwania prawdy o sobie. Na tej drodze poznał prawdziwą radość i otrzymał prawdziwe światło. I to światło - zapaloną pochodnię życia - poniósł do bunkra ludzkiej duszy, by zapalić ją do świętości.

Nie pytajmy więc, po co nam św. Maksymilian. Bądźmy świętymi! Jak on.

Modlitwa do św. Maksymiliana

Boże, który dałeś Kościołowi i światu św. Maksymiliana Marię Kolbego, kapłana i męczennika, pałającego miłością do Dziewicy Niepokalanej, całkowicie oddanego misji apostolskiej i heroicznej służbie bliźniemu, za jego wstawiennictwem daj nam, ku chwale Twego imienia, zaangażować się bez reszty dla dobra ludzkości, abyśmy naśladowali życie i śmierć Chrystusa, Syna Twego. Amen.

o. Ignacy Kosmana OFMconv / "Różaniec"

PROGRAM  PIELGRZYMKI SANKTUARIA MARYJNE EUROPY DO  FRANCJI,

PORTUGALI  I  HISZPANII

W TERMINIE  11.04 - 23.04.2023r.

1. Dzień 11.04. / wtorek /. Około godziny 20.00 pakowanie bagaży i wyjazd w kierunku Paryża. Całonocny przejazd przez Polskę i Niemcy do celu.
2. Dzień 12.04. / środa / Około godziny 17.00  przyjazd do Paryża. Zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja i nocleg.   
3. Dzień 13.04. / czwartek/ Śniadanie. Po śniadaniu całodzienne zwiedzanie Paryża z przewodnikiem między innymi: Łuk Triumfalny - zbudowany w 1836 roku, znajduje się na placu Charles de Gaulle.  Pola Elizejskie - to symbol Paryża o długości niecałych 2 kilometrów. Wieże Eiffla - zbudowana w 1889 roku. To jedna z najwyższych konstrukcji na świecie. Bazylikę Sacre-Coeur położona na najwyższym wzgórzu Paryża w dzielnicy Montmartre. To ciekawe miejsce warto zobaczyć ze względów historycznych, sakralnych jak i dla pięknej panoramy. oraz kaplicę Matki Bożej Cudownego Medalika. W programie zwiedzania będzie również perfumeria FRAGONARD. Powrót do hotelu Obiadokolacja i nocleg.
4. Dzień 14.04. / piątek / Śniadanie. Po śniadaniu wykwaterowanie z hotelu i wyjazd autokarem w kierunku do Lourdes /miejsce objawień Matki Bożej /. Zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja. Po obiadokolacji wyjście do Sanktuarium MB i procesję ze Świecami. Powrót do hotelu. Nocleg
5. Dzień 15.04 / sobota / Całodzienny pobyt w Lourdes. Zwiedzanie cudownych miejsc związanych z objawieniem Matki Bożej z przewodnikiem.Sanktuarium Matki Bożej - światowe centrum dla pielgrzymów. Bazylika Niepokalanego poczęcia - jest nazywana powszechnie Bazyliką Górną. Powrót do hotelu. Obiadokolacja. Po obiadokolacji wyjście do Sanktuarium MB na wieczorną procesję ze świecami. Powrót do hotelu. Nocleg
6. Dzień 16.04. /niedziela / Śniadanie. Po śniadaniu wykwaterowanie z hotelu i wyjazd autokarem w kierunku do Santiago de Compostela - chrześcijańska stolica Galicji . Zwiedzanie Katedry - jednej z najważniejszych świątyń - miejsce spoczynku św. Jakuba Większego. Zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja i nocleg.
7. Dzień 17.04. / poniedziałek / Śniadanie. Po śniadaniu wykwaterowanie z hotelu i wyjazd autokarem w kierunku do Fatimy - miejsca objawień Matki Bożej Fatimskiej. Zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja, Po obiadokolacji wyjście do Bazyliki Matki Boskiej Różańcowej na wieczorna procesję ze świecami. Powrót do hotelu. Nocleg. 
8. Dzień 18.04. / wtorek / Śniadanie po śniadaniu całodzienne zwiedzanie Fatimy z przewodnikiem..Zwiedzać będziemy Sanktuarium Matki Boskiej Różańcowej w Cova de Iria, Grota objawień w Fatimie, Domy pastuszków w Aljustrel ( Franciszek, Hiacynta i Łucja, którym od 1917 roku wielokrotnie objawiła się Matka Boża), kościół i cmentarz gdzie są pochowani członkowie rodziny w centrum Fatimy Powrót do hotelu. Obiadokolacja i wyjście na wieczorną procesję ze świecami, nocleg.
9. Dzień 19.04. / środa / Wczesne śniadanie.. Po śniadaniu wykwaterowanie z hotelu i wyjazd autokarem w kierunku do Barcelony. Zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja i nocleg
10. Dzień 20.04. /czwartek / Śniadanie. Po śniadaniu wyjazd autokarem do Montserrat - Klasztor i Bazylika na wzgórzu Montserrat - kult Czarnej Madonny Czarnulka, bo tak właśnie tłumaczy się La Morenta (Madonna z Dzieciątkiem w Montserrat).Od 1881 roku została uznana za Patronkę Katalonii. Zwiedzanie Barcelony między innymi: Sagrada Familia - świątynia w stylu Antonia Gaudiego, pełnym odniesień do przyrody: pelikanów, gołębi, form roślinnych. Parc Guell - jest najbardziej magicznym z parków Barcelony. Powrót do hotelu. Obiadokolacja i nocleg.
11. Dzień 21.04. /piątek /. Śniadanie. Po śniadaniu wykwaterowanie z hotelu i wyjazd autokarem w kierunku do La Salette. - miejsce Bolesnego objawienia Maryi z La Salette. Matka Boża ukazała się dwojgu pastuszkom jeden jedyny raz w dniu 19 września 1846 roku na górze wznoszącej się nad La Salette, w Alpach wysokich w Francji Zakwaterowanie w Domu Pielgrzyma. Obiadokolacja i nocleg.
12. Dzień 22.04. /sobota / Śniadanie. Po śniadaniu uczestnictwo w porannej mszy świętej, a następnie po zwiedzaniu wyjazd autokarem w kierunku do Niemiec. Zakwaterowanie w hotelu w okolicach Stuttgartu. Obiadokolacja i nocleg.
13. Dzień 23.04. / niedziela / Śniadanie. Po śniadaniu wykwaterowanie z hotelu pakowanie bagaży i wyjazd w kierunku Szydłowca. Powrót w godzinach wieczorowo nocnych.

Program pielgrzymki może ulec zmianie zawsze na korzyść uczestników pielgrzymki 

Koszt pielgrzymki 530 euro, 1450 PLN

Koszt ten obejmuje:

• Wynajem luksusowego autokaru
• Opłata autostrad i parkingów
• Rezerwacja hoteli z wyżywieniem ( śniadania i obiadokolacje )
• Ubezpieczenie uczestników pielgrzymki
• Opłata pilota na całej trasie pielgrzymki
• Opłata miejscowych przewodników

     Koszt ten nie obejmuje:

         -     Wstępy do zwiedzanych obiektów

Przy zapisywaniu decyduje kolejność zgłoszeń z wpłatą zadatku 250 euro, 400,- PLN

Zgłoszenia przyjmuje:

Beata GWARDYŚ Szydłowiec  nr tel: 793 620 980

ZAPRASZAMY !!!