Ideą Ekstremalnej Drogi Krzyżowej jest przeniesienie nabożeństwa drogi krzyżowej poza budynek kościoła, przekształcenie jej w pieszą, nocną wędrówkę (trasy mają po około 40 kilometrów) oraz głębokie przeżycie i doświadczenie własnej słabości. Ideą przyświecającą EDK jest schemat „wyzwanie, droga, zmaganie, spotkanie”.

Ekstremalna Droga Krzyżowa nie jest zorganizowaną pielgrzymką, lecz indywidualną praktyką religijną. Sztab EDK dostarczają jedynie rozważań na stacje drogi krzyżowej i propozycję tras, ale samo ich pokonanie i decyzja o ostatecznym kształcie trasy należy do uczestników. Uczestnicy pokonują trasy w grupach nie większych niż 10 osób.

Zgodnie z zaleceniami pomysłodawców, trasa Ekstremalnej Drogi Krzyżowej powinna:

• mieć co najmniej 20 km (zalecane jest ok. 44 km),
• wymagać od uczestnika co najmniej 8 godzin marszu,
• biec poza głównymi drogami i poza terenami zaludnionymi,
• być pokonywana w nocy,
• być pokonywana w milczeniu.

Od 2010 roku, każda z edycji Ekstremalnej Drogi Krzyżowej ma swoją myśl przewodnią^[3]. W kolejnych latach były to:

• 2010: Zło dobrem zwyciężaj
• 2011: Męska Strona Rzeczywistości
• 2012: Ideały i poświęcenie
• 2013: Misja
• 2014: Miarą człowieka jest największe wyzwanie, jakiego się podjął i wygrał
• 2015: Męska Strona Rzeczywistości
• 2016: Chrześcijański lider
• 2017: Droga przełomu
• 2018: Droga Pięknego Życia
• 2019: Kościół XXI wieku
• 2020: Droga Przebaczenia – Od zranienia do uzdrowienia
• 2021: Rewolucja pięknych ludzi

W ekstremalnej drodze krzyżowej z parafii Szydłowiec brało udział ponad 100 osób. Drogę krzyżową poprzedziała Msza Święta w szydłowieckiej farze pod przewodnictwem ks. proboszcza Marka Kucharskiego.