Ministranci

Liturgiczna Służba Ołtarza podejmuje się służby na Mszach Świętych oraz podczas innych nabożeństw liturgicznych, aby (jeśli to możliwe) na każdym nabożeństwie było przynajmniej dwóch posługujących ministrantów lub lektorów. W tym celu wyznacza się tzw. dyżury. W niedziele, tj. w dni upamiętniające zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa, oraz w uroczystości i święta uczestnictwo we Mszy świętej oraz służba przy ołtarzu jest naturalną powinnością wynikającą z przykazania, które przypomina by „dni święte święcić”. Ponadto jesteśmy zobowiązani, by przynajmniej raz w tygodniu podczas dni powszednich pełnić służbę i być pomocą dla kapłana sprawującego Eucharystię. Podejmowane przez ministrantów dyżury w tygodniu mają na celu przede wszystkim pogłębienie relacji z Bogiem, a także są wyrazem odpowiedzialności i troski ministranta o liturgię Mszy świętej – liturgię, która jest stanowiona, by Bogu składać dziękczynienie.
Dodatkowe dyżury w tygodniu mają sprawić, by służba przy ołtarzu Pana nie była tylko odświętnym zwyczajem, ale – coraz świadomiej przeżywana – stała się zalążkiem ku coraz to dojrzalszej wierze.
Opiekun ks. Paweł Lichota. Spotkania młodszych ministrantów: sobota godz.10.00, starszych ministrantów: środa godz. 18.30.

Schola

Schola liturgiczna pełni ważną rolę w zgromadzeniu liturgicznym. Dokument soborowe tak o niej mówią: „Do niej bowiem należy troska o poprawne, zgodne z różnymi rodzajami śpiewu, wykonywanie właściwych im części liturgii oraz wspomaganie czynnego uczestnictwa wiernych przez śpiew w liturgii. Obecność scholi w liturgii i to nie tylko „od wielkiego święta”, ale w każdą niedzielę ukazuje bogactwo i różnorodność posług i zaangażowania wiernych w sprawowanie liturgii. Przede wszystkim schola powinna wykonywać śpiewy dla nich przeznaczone, następnie powinna podtrzymywać śpiew wiernych, może też śpiewać pieśni na przemian z ludem (np. wierni refren, schola zwrotki), uczyć nowych pieśni, śpiewać pieśni trudne i wielogłosowe”.
Sama nazwa schola wywodzi się od założonej przez papieża Grzegorza I Wielkiego szkoły śpiewaków (schola cantorum), służącej nauce wykonania chorału gregoriańskiego. Wraz ze zmianami w kulturze muzycznej śpiew jednogłosowy został z czasem zastąpiony wielogłosowością. Obecnie scholą nazywa się zespół wokalny tworzony przez osoby związane z parafią, którego zadaniem jest pomoc w inicjowaniu i podtrzymywaniu śpiewu podczas liturgii.
Zdolności muzyczne, podobnie jak językowe czy matematyczne, są rozłożone w ten sposób, że najwięcej jest osób przeciętnie uzdolnionych, natomiast bardzo mało jest i tych genialnych, i tych wybitnie niezdolnych. By śpiewać w scholi nie potrzeba wybitnych zdolności muzycznych. Konieczne jest za to, by członkowie zespołu lubili śpiewać i chcieli to robić na chwałę Bożą. Śpiewanie w scholi jest ponadto pracą zespołową i każdy ma możliwość podzielić się z innymi tym, czym go Pan Bóg najhojniej obdarował, czy to będzie piękna barwa głosu, czy też jego donośność, czy to będzie poczucie rytmu, pamięć muzyczna, ale też i dowcip, miłe usposobienie. Każdy z nas został obdarzony rozmaitymi talentami w różnym stopniu i ważne jest, ażeby otrzymane dary dobrze spożytkować. Opiekun scholi starszej ks. Patryk Korcz Opiekę nad scholą młodszą sprawuje siostra Serafina. Próby scholi odbywają się: młodszej w sobotę godz.15.00, starszej sobota godz.11.00.

Grupa Modlitewna Ojca Pio

Grupy Modlitwy, powstałe z inicjatywy Ojca Pio z Pietrelciny, w obliczu potrzeb duchowych naszych czasów, chcą współpracować w urzeczywistnianiu Królestwa Bożego według nauki Jezusa, który wielokrotnie podkreślał konieczność modlitwy i uczył jej sposobu. Chcą działać w duchu posłuszeństwa wielokrotnym wezwaniom Papieży i hierarchii, formułowanym w tej dziedzinie, zgodnie z tradycją, wspaniale wyrażoną przez sobory powszechne, a zwłaszcza przez Sobór Watykański II. Grupy chcą kierować się ogólnymi zasadami franciszkańskiej duchowości Ojca Pio:
a. Pełne i bezwarunkowe przylgnięcie do nauki Kościoła katolickiego, kierowanego przez Papieża i Biskupów.
b. Posłuszeństwo Papieżowi i Biskupom, których rzecznikiem jest kapłan, dyrektor duchowny, mianowany przez biskupa.
c. Modlitwa z Kościołem, za Kościół i w Kościele, z czynnym uczestnictwem w życiu liturgicznym i sakramentalnym, przeżywanym jako szczyt wewnętrznej jedności z Bogiem.
d. Wynagrodzenie poprzez udział w cierpieniach Chrystusa według nauki św. Pawła.
e. Czynna miłość, niosąca ulgę cierpiącym i potrzebującym, jako praktyczne urzeczywistnienie miłości ku Bogu.
Opiekun ks. Michał Faryna. Spotkania grupy 13 dnia każdego miesiąca po Mszy Świętej o godz.16.00.

Domowy Kościół

Gałąź rodzinna Ruchu Światło-Życie

Ks. Franciszek Blachnicki, założyciel Domowego Kościoła, gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie mówiąc o sakramencie małżeństwa zwracał uwagę, ze znakiem widzialnym są tutaj relacje osobowe między dwojgiem, którzy zawierają przymierze małżeńskie. Jednak relacje między mężczyzną i kobietą nie są wolne od zła, które dotyka człowieka tak z zewnątrz, jak i z jego wnętrza. Ten nieporządek wynikający z grzechu wypaczył wzajemną komunię mężczyzny i kobiety, jaka była od początku darem Stwórcy. „W sakramencie małżeństwa to Bóg czyni siebie gwarantem i zobowiązuje się dokonać tego, co znaki sakramentalne wyrażają i co jest w nich celebrowane, mianowicie ukształtowania jedności z dwojga różnych.”.
Domowy Kościół Ruchu Światło-Życie pomaga małżonkom sakramentalnym czerpać z łaski i mocy sakramentu małżeństwa, uczy jak żyć tym sakramentem i celebrować go przez całe życie. Łączy on w sobie charyzmaty Ruchu Światło-Życie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame, od którego przejął ideał duchowości małżeńskiej, czyli dążenia ku Bogu w jedności ze współmałżonkiem.
Duchowość małżeńska proponowana w ramach Domowego Kościoła jest realizowana poprzez przyjęcie elementów formacyjnych nazywanych zobowiązaniami – darami. Są to codzienna modlitwa osobista połączona z lekturą Pisma Świętego, regularne spotkanie ze słowem Bożym, codzienna modlitwa małżeńska jako wspólne stawanie przed Panem, codzienna modlitwa rodziny, jako wspólnoty zanurzonej w Bogu, comiesięczny dialog małżeński i wynikająca z niego reguła życia (systematyczna praca nad sobą), uczestnictwo w comiesięcznych spotkaniach formacyjnych kręgu (grupa 4-7 małżeństw), uczestnictwo przynajmniej raz w roku w rekolekcjach formacyjnych. Nie są one celem samym w sobie, ale środkiem do celu. Ich realizowanie odbywa się w małżeństwie poprzez codzienny wspólny wysiłek małżonków, podejmujących i realizujących poszczególne zobowiązania oraz poprzez wzajemną pomoc małżeństw w kręgu w dążeniu do Chrystusa (idea małej grupy jako środowiska koniecznego do wzrostu wiary).
Małżeństwa należące do Domowego Kościoła wezwane są do posługi na rzecz własnej rodziny, posługi rozumianej jako budowanie wspólnoty wiary, nadziei i miłości. Wspólnoty, w której świadomość, że wszyscy jej członkowie są dziećmi Jedynego Boga i stąd posiadają swą niepowtarzalność oraz godność, bez względu na wiek i stopień rozwoju. Taka świadomość uzdalnia do wielkodusznej postawy służby na rzecz rodziny i poszczególnych jej członków, a także przyjmowania daru służby od innych. Wtedy wspólnota rodzinna staje się wielką szansą dla wszechstronnego rozwoju człowieka – jego wzrastania w Bogu, poznawania prawdy o sobie samym, uczenia się miłości.
Wymienione wcześniej elementy formacyjne – zobowiązania uczą małżonków spełniania w swojej rodzinie funkcji kapłańskiej, nauczycielskiej i królewskiej, o których mówią dokumenty Kościoła . Należy tutaj zaznaczyć, że im wcześniej (chodzi o staż małżeński i wiek dzieci) małżonkowie wejdą na drogę formacji Domowego Kościoła, tym łatwiej im spełniać posługę na rzecz swojej rodziny. Małe dzieci wychowywane w klimacie świadomej wspólnoty chrześcijańskiej w sposób naturalny wzrastają we wierze, ucząc się Boga przez wspólną modlitwę rodzinną, potem lekturę Słowa Bożego, swoiste kręgi biblijne w rodzinie, modlitwę Liturgią Godzin. Możliwość zadawania pytań związanych z wiarą, na równi z pytaniami z innych dziedzin życia, poczucie akceptacji i miłości, świadomość miłości Pana Boga – są ogromnym zapleczem siły i równowagi dla dziecka, gdy zaczyna wchodzić w czas dorastania i odkrywania własnej drogi życia. Małżonkowie zaś mają większą szansę na budowanie miłości zdrowej, wolnej od głębokich zranień, wspierającej współmałżonka w jego dojrzewaniu na płaszczyźnie ludzkiej i duchowej. Będą „odwoływali się do mocy sakramentu, która pozwala każdemu z nich wejść w trudności spowodowane bliskością drugiego.” Moderator DK w parafii ks. Michał Faryna. Zapraszamy małżeństwa katolickie do udziału w ruchu Domowego Kościoła.

Akcja Katolicka

Akcja Katolicka jest urzędem Kościoła, to znaczy szczególnym miejscem organizowania laikatu, będącego w ścisłej współpracy z hierarchią Kościoła:
– urząd Kościelny wiernych świeckich, należący do fundamentalnej struktury Kościoła
– misja głoszenia Zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa
– chrystianizacja każdej dziedziny życia
– wspólny front apostolskiego działania Kościoła
– budowa Kościoła – nie przez zewnętrzną ludzką działalność typu świeckiego, ale przez środki nadprzyrodzone: słowo, sakrament i posługę miłości
– widzenie, ocenianie, działanie – w duchu Ewangelii
– odrodzenie życia według zasad katolickich w rodzinie i społeczeństwie
– kształtowanie życia według zasad wiary
– wzrastanie i umacnianie wspólnoty chrześcijańskiej
– pogłębienie wiedzy o Jezusie Chrystusie, aby nastąpił świadomy wybór Jezusa Chrystusa jako Pana życia chrześcijanina
– apostolstwo indywidualne (KPK – apostolstwo powinno przybrać formę Akcji Katolickiej)
– odpowiedź na trendy sekularyzacji, wypierające wartości chrześcijańskie z życia społeczeństwa
– szkoła życia społecznego
Opiekun AK ks. Patryk Korcz. Spotkania odbywają się w pierwszą środę miesiąca godz.18.30.

Zakon Rycerzy Kolumba

Kim są Rycerze Kolumba?
Rycerze Kolumba, to najliczniejsza na świecie organizacja katolików świeckich oddanych służbie Kościołowi. Na całym świecie, w szeregach Rycerzy Kolumba jest ponad 2 miliony mężczyzn. Na życzenie Świętego Jana Pawła II, Rycerze Kolumba przybyli do Europy w 2006 roku. Pierwszym Kapelanem Rycerzy Kolumba w Polsce został Ks. Kardynał Franciszek Macharski.

Czym się zajmują Rycerze Kolumba?
Rycerze Kolumba zajmują się dobrowolną i bezinteresowną pomocą w sześciu obszarach działalności, której adresatami są;
– Kościół, – apostolat świeckich, ewangelizacja, wspieranie powołań, prace przy kościele, modlitwa, aktywne uczestnictwo w liturgii, obrona wartości religijnych.
– Społeczność, Obrona życia, Rodzina, Młodzież, Rada. Rada to – braterstwo oparte na miłości bliźniego i jedności, we wspólnym działaniu i wzajemnym wspieraniu się.

W Polsce jest 128 rad w 30 diecezjach w Polsce. W diecezji radomskiej jest 24 Rady Rycerzy Kolumba. 31 października 2020r.  odbyła się beatyfikacja ks. Michaela McGivneya założyciela Zakonu Rycerzy Kolumba w USA. 

Kapelan Zakonu Rycerzy Kolumba ks. Patryk Korcz

Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II

„Dzieło Biblijne im. Jana Pawła II”, jest publicznym stowarzyszeniem wiernych erygowanym przez Konferencję Episkopatu Polski. Jest organizacją kościelną posiadającą kanoniczną publiczną osobowość prawną oraz osobowość prawna w Rzeczpospolitej Polskiej. Celem Dzieła Biblijnego jest pogłębianie rozumienia Objawienia Pańskiego w świetle Pisma Świętego zgodnie z nauką Kościoła oraz kształtowanie duchowości i kultury biblijnej
w duszpasterstwie, szczególnie kaznodziejstwie i katechezie, a także w indywidualnej formacji wiernych. Opiekun ks. Paweł Lichota. Spotkania w piątek po Mszy Świętej wieczornej w domu katechetycznym.

Żywy Różaniec

Międzynarodowy ruch religijny założony w XIX w. przez Pauline-Marie Jaricot. Ma charakter modlitewny, a jego celem jest wspomaganie misji. Uczestnictwo w Żywym Różańcu polega na przynależności do grupy zwanej różą. Każda osoba z róży przez miesiąc odmawia jedną z tajemnic różańcowych. Pierwotnie róża liczyła 15 osób, obecnie zaś – po modyfikacji Różańca przez Jana Pawła II – 20 osób (ciągle jednak istnieją grupy modlące po 15 osób - według tradycyjnego układu różańca). Opiekun ks. proboszcz Tadeusz Mazur. Spotkania odbywają sie w każdą pierwszą sobotę miesiąca po Mszy Świętej o godzinie 7.15.

Parafialny zespół Caritas

Przez nasze działania chcemy dotrzeć do osób potrzebujących wsparcia wszelakiego rodzaju. Pragniemy ubogacić życie nie tylko materialne, ale i duchowe. Nasze działania podejmujemy, aby nasza wspólnota parafialna mogła w jedności troszczyć się o potrzeby każdego z jej członków. Szczególnie pragniemy wspierać rodzinę, wychowanie i dbanie o młode pokolenie, nie zapominając o potrzebach ludzi starszych i chorych.
Wolontariat CARITAS - to posługa dla bliźniego, to miłość do niego i do Boga. To miłość będąca dawaniem siebie, respektująca potrzeby drugiej osoby.
Serdecznie zapraszamy wszystkich, którzy pragną własnym działaniem świadczyć tą miłość dla naszych braci i sióstr, którzy potrzebują wsparcia. Opiekun ks. proboszcz Tadeusz Mazur . Oddział czynny w środy od godziny 15.00 w budynku domu katechetycznego.

Grupa modlitewna św. Michała Archanioła

Wśród grup duszpasterskich działających przy parafii p.w. św. Zygmunta w Szydłowcu istnieje również grupa czcicieli Świętego Michała Archanioła. Grupa ta ma przede wszystkim charakter modlitewny. Czciciele św. Michała Archanioła czynnie angażują się również w życie liturgiczne i chętnie wspierają wszelkie inne inicjatywy duszpasterskie, jak chociażby adoracje Najświętszego Sakramentu czy inne nabożeństwa. Opiekun ks. proboszcz Tadeusz Mazur .

Chór parafialny

Chór Parafialny działa przy parafii św. Zygmunta w Szydłowcu. Chórzyści to mieszkańcy Szydłowca i okolic. Próby chóru parafialnego odbywają się w każdą środę o godzinie 19.00 w salce domu katechetycznego. Zespół doskonali śpiew na głosy, systematycznie poszerza swój repertuar, bierze udział w atrakcyjnych koncertach, jest dobrym miejscem na spotkanie ciekawych ludzi, pozwala interesująco spędzić wolny czas, daje satysfakcję we wspólnym tworzeniu piękna. Swoim śpiewem uświetnia przede wszystkim uroczystości i święta kościelne W dorobku swoim posiada bogaty repertuar, który stanowią głównie pieśni i utwory o tematyce religijnej. Prowadzący chór pan Zbigniew Matla organista. Opiekun duchowy ks. Michał Faryna. Próby chóru we wtorki godz. 18.30 w budynku domu katechetycznego. Opiekę merytoryczną sprawuje Pan Zbigniew Matla - organista parafii św. Zygmunta w Szydłowcu.

Świetlica "Nazaret"

Miejscem, w którym dzieci mają zapewnioną opiekę, pomoc w odrabianiu lekcji, ofiarowaną miłość i zainteresowanie jest świetlica „Nazaret” funkcjonująca przy parafii św. Zygmunta w Szydłowcu. Dzieci mogą tu przyjść kiedy po prostu potrzebują zwykłej rozmowy, bliskości czy zabawy z rówieśnikami. Świetlica Nazaret funkcjonuje od 11 lat. Założona została przez ks. Mirosława Kęskę. Później pieczę nad nią przejął ks. Mirosław Kszczot. Obecnie świetlicą opiekuje się siostra Magdalena. Mogą uczęszczać do niej dzieci i młodzież w wieku do trzeciej klasy gimnazjum. Każdego dnia na świetlicy przebywa około 15-16 dzieci, a jeśli organizowane jest jakieś przedstawienie lub zabawa to gości w niej nawet około 40 dzieciaków. Na świetlicy oprócz codziennych obowiązków takich jak opieka nad dziećmi, w tym także pomoc w odrabianiu lekcji, siostra Magdalena i wolontariusze organizują dla podopiecznych szereg edukacyjnych i rozwijających zabaw i gier. Ponadto dzieci uczą się podstawowych wartości chrześcijańskich, pomocy bliźniemu, współpracy ze sobą, ale także wykonywania podstawowych czynności domowych takich jak dbanie o czystość. Oprócz tego dzieci wspólnie z opiekunami gotują, pieką ciasta, dbają o ogród. Każdego dnia podopieczni świetlicy „Nazaret” otrzymują posiłek i słodki deser. Świetlica „Nazaret” to przyjazne miejsce dla dzieci, które znajdą tam miłość i zainteresowanie. Każdego dnia przychodzą do świetlicy wolontariusze, którzy chętnie pomagają w opiece nad dziećmi, wspólnie z nimi odrabiają lekcje, bawią się. Poświęcają im swój wolny czas co daje im ogromną satysfakcję. Opiekę nad świetlicą sprawuje siostra Magdalena Rojek - Michalitka.